O Πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί δηλώνουν ξεκάθαρα ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα για μισθούς και συντάξεις (ισχύει άραγε και για φόρους και απολύσεις;), άσχετα με το τελικό συμπέρασμα για το (νεοδημοκρατικής ευθύνης) δραματικό έλλειμμα του 2009.
Ταυτόχρονα, η αντιπολίτευση και οι περισσότεροι σχολιαστές «προβλέπουν» συνεχώς τέτοια νέα μέτρα και στηρίζουν τα λεγόμενά τους σε ορισμένα μισόλογα του αρμόδιου για τα οικονομικά επιτρόπου Ολι Ρεν.
Εχει γίνει κακή συνήθεια κυβέρνηση, αντιπολίτευση και πολλοί σχολιαστές να υποστηρίζουν όσα τα πράγματα σύντομα διαψεύδουν. Το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα αρνητικό για την αξιοπιστία όλων, την ψυχική ισορροπία των πολιτών και συνεπώς για κάθε ελπίδα ανάπτυξης, που προϋποθέτει λογικές εμπιστοσύνης και αισιοδοξίας.
Βιώνουμε από τόσους μήνες έναν απίστευτο καταιγισμό τρομοκρατικών «προβλέψεων» και «διαπιστώσεων», λες και δεν αρκούν οι αριθμοί, τα πραγματικά μέτρα και η μερική εξάρτηση της χώρας από το πρόγραμμα του μνημονίου. Που αποδίδεται αποκλειστικά στο «κακόφημο» για τους φανατικούς ΔΝΤ κι ας είναι συμπαραγωγή με την πλειοψηφική για τον δανεισμό μας Ευρωπαϊκή Ενωση.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές, που πλησιάζουν, αντικατοπτρίζουν αυτές ακριβώς τις αθλιότητες εφόσον τόσοι υποψήφιοι περιφερειάρχες και δήμαρχοι την «πατριωτική»(!) αντίθεσή τους προς το μνημόνιο προτάσσουν και σπάνια το συνήθως αχαμνό πρόγραμμά τους. Παράδειγμα, ο Κακλαμάνης-κόβω-δέντρα. Τι λέει; Οτι δεν δέχεται να γίνει φοροσυλλέκτης του μνημονίου. Πράγμα που δεν προβλέπεται. Και που, αν προβλεπόταν, κανένας υπεύθυνος δεν θα αποφάσιζε να του εμπιστευτεί ένα τέτοιο έργο εφόσον, όπως το ζήσαμε με τον δήμο, θα το χαντάκωνε. Πρέπει να ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση ξέρει τι λέει όταν βεβαιώνει με τόση προεκλογική επιμονή ότι δεν σχεδιάζονται νέα μέτρα. Γιατί αν υπάρξουν θα χάσει την αξιοπιστία που της απομένει. Πράγμα χειρότερο και από μια όποια εκλογική της ήττα τον Νοέμβρη, που οι επιπτώσεις της δύσκολα πολύ θα οδηγήσουν σε πολιτικές ανατροπές που κάποιος δεν προδικάζει. Ενώ οι πάντες διαπιστώνουν την αδυναμία της «Νέας Δημοκρατίας», που ως τώρα, παρά τον λαϊκισμό της, δεν κερδίζει τίποτε από το χαμένο έδαφος του 2009. Σε γενικές γραμμές αυτό ισχύει μάλιστα για όλα τα κόμματα.
Συνεπώς, αν κάτι πρέπει όλοι να προσέξουν αυτό θα είναι μια αποχή, με χαρακτήρα διαζυγίου, της κοινής γνώμης από το πολιτικό σύστημα. Με εύκολη την πρόβλεψη ότι σε περίπτωση που η κυβέρνηση παρά τα όσα βεβαιώνει προχωρήσει σε «νέα μέτρα» η κρίση θα προσλάβει μεγαλύτερες ακόμα διαστάσεις. Θα είναι πέρα από οικονομική και ηθική, πολιτική και κοινωνική. Αν όχι σύντομα και κρίση θεσμών.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=362845&dt=24/10/2010#ixzz13L74F0M2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου